Achtergrond Sinaï & Bedoeïenen
De Sinaï is het schiereiland tussen Egypte en het grote schiereiland Saudi-Arabië. De oorspronkelijke bewoners van de Sinaï zijn bedoeïenen, Arabische woestijnnomaden. Er leven zo’n 15 verschillende bedoeïenen stammen in de Sinaï.

De Muzayna stam is zo’n 400 jaar geleden vanuit Saudi-Arabië in de Sinaï terechtgekomen en is de grootste stam. Hun gebied strekt zich uit vanaf Sharm el Sheikh tot Nuweiba. Eeuwenlang trokken zij door de Sinaï woestijn met hun kuddes van weidegrond naar weidegrond.

De Sinaï heeft diverse overheersingen gekend in de afgelopen eeuwen. Gedurende de laatste twee bezettingen werd het 50 jaar lang heen en weer getost tussen Israël en Egypte. Sinds 1985 behoort de Sinaï weer tot Egypte.

De diverse bezettingen hebben generaties lang tot op heden een onuitwisbare en indringende invloed uitgeoefend op het dagelijks leven en op de identiteit van de bedoeïenen.

Wat de verschillende regeringen kenmerkt is dat zij de bedoeïenen aangespoord hebben om zich permanent te vestigen om zo controle en overzicht over hen te houden.

Bedoeïenen werden en worden gezien als een minderheidsgroep, zoals vroeger in Europa de zigeuners werden gezien en hebben weinig tot geen kans op reguliere banen in bijvoorbeeld de overheidssectoren.

Een droger wordende woestijn
Sinds begin jaren ’80 verminderde ook de regenval in de Sinaï sterk. Met als gevolg een steeds droger wordende woestijn:

• steeds minder weidegronden
•  droogvallende bronnen
•  vermindering van het wild life (gazelles, steenbokken, vossen enz)
• en verdwijnende acacia-en dadelpalmbomen.

Vanaf het moment dat in januari 2011 de Arabische Lente uitbrak op het vasteland van Egypte was in de Sinaï de regenval weer op gang gekomen, wat ervoor zorgde dat Zuid Sinaï sinds 30 jaar weer een bloeiende Woestijn had! Een schril contrast van vredige uitbundigheid in Zuid Sinaï versus een revolutie op het vasteland…